افسر و جاسوس فیلم جدید رومن پولانسکی ذاتاً اثری کنجکاو برای رسیدن به حقیقت عدالت است که تا حدود زیادی از عهده آن برآمده. قبل از اینکه به خود اثر بپردازم ترجیح می‌دهم کمی درباره رومن پولانسکی و خواستگاه سینمایی او صحبت کنم. پولانسکی همواره جاسوس مابانه پشت دوربین قرار می‌گیرد و آن چه میان حوادث و شخصیت رخ می‌دهد را واکاوی می‌کند؛ اما در اثر اخیر خود «افسر و جاسوس» مانند یک افسر از خواستگاه سیاسی خود دفاع می‌کند بدون آنکه نسبت به آن وفاداری نشان دهد.
کارگردانی
تأثیر پذیری بالای پولانسکی از فیلم «تشریفات ساده» ساخته جوزپه تورناتوره که اتفاقاً در آن فیلم نقش آفرینی خوبی داشته است باعث می‌شود تا هنگامه ایدئولوژی وی بر محدوده داستان نمایان گردد. شباهت فرماتیک عجیب «تشریفات ساده» و «شاهزاده و مرگ» این پیام را به مخاطب محاوره می‌کند که فرم همواره حاصل یک تقلب است که از اطراف آدمی گرفته می‌شود. در فیلم «افسر و جاسوس» فرم مشخصاً نقش پیشین خود را بازی نمی‌کند اما جزئیاتی را بهره برداری کرده که به عنوان پایه سینمای تورناتوره در «تشریفات ساده» شناخته می‌شود. از سوی دیگر می‌توان تأثیر «بیگانه» آلبر کامو را در اکثر فرمت‌های سینمایی پولانسکی مشاهده کرد. شخصیت‌هایی که حاضر به سرپوش گذاشتن بر حقایق احساسی خود نمی‌شوند؛ نمونه اخیر آن را می‌توان در داستان استنادی «افسر و جاسوس» یافت. افسر به کادر یهودی از احساسات منفی خود نسبت به این نژاد می‌گوید اما در برابر ناعدالتی بر علیه او می‌ایستد. این تضاد در روان موجودی به نام انسان دستمایه‌ای شده برای هنرنمایی انسان دوستانه رومن پولانسکی و سائقه اجتماعی وی. به همین دلیل پولانسکی دست خطی شبیه به آلبر کامو و جوزپه توناتوره داره، حتی هنگامی که «بچه روزماری» را می‌سازد.
میزانسن
نیروی بالای سینمایی «افسر و جاسوس» در میزان سن آن خلاصه شده است. بارها در یادداشت‌های سینمایی خود به این نکته اشاره کرده‌ام که فرم تنها در میزان سن به وجود می‌آید. فارق از شباهت‌های موجود در فرم سینمایی این اثر پولانسکی نسبت درستی با اثر خود برقرار کرده است. در «پیانیست» نیز هنگامی که از نژاد یهودیت دفاع می‌کند به تاریخ و سینما متعهد است و تنها این ویژگی است که مخاطب را به آثار یک هنرمند علاقه مند خواهد کرد. هنرمندی که به آنچه تولید می‌کند تسلط و تعهد کامل دارد. میزان سن در آخرین ساخته پولانسکی جغرافیا و تاریخ را به خوبی نمایش می‌دهد از همه مهمتر آنکه این فرم سینمایی به تحقق باورهای موجود در اثر ختم خواهد شد. این داستان که فردی در برابر ناعدالتی می‌ایستد بارها شنیده شده است و مشخصاً این نوع که افسری چالش‌های نظام خدمتی خود را نمایان کند اما آنچه مخاطب را برای دوباره شنیدن این داستان ترغیب خواهد کرد میزان سن و جغرافیای متفاوت داستان است. اتهام درفوس و شباهت دست خط او با استراتزی اتفاق خارق العاده داستانی نیست اما نگاه افسری که علناً نژاد او را ترد می‌کند به این ماجرا یک واقعه خارق العاده است. از سوی دیگر زاویه دید کارگردان برای چنین واقعه‌ای تعلیق برانگیز است. چرا که فیلم ساز آثاری مانند «پیانیست» و «مستأجر» را در کارنامه دارد. فرم پولانسکی همواره در میزان سن نمایان می‌شود و به خوبی آن چه از «تشریفات ساده» درس گرفته را در همه آثارش رعایت می‌کند.
داستان
واقعیت سینمای «افسر و جاسوس» تلخی بی پایانی است که برای حفظ ارزش‌های نژادی و دینی همواره در نظام‌های مختلف دیده می‌شود. ابتدای این فیلم با نوشتاری به بهره گیری فیلمنامه از واقعیت‌های تاریخی اشاره می‌شود و مخاطب را مجبور به کنجکاوی تاریخی در برابر یهودیان خواهد کرد. حتی سکانس ابتدایی فیلم که خلع درجه تنها افسر یهودی ارتش است تأثیر گذاری بالایی دارد چرا که تقریباً تمام نیروهای آن پادگان و جمعیت حاضر شاهد اخراج تنها سرباز بیگانه هستند. ارتباط مخفیانه افسر با همسر افسری دیگر از خرده پیرنگ هایی است که با مهارت انتخاب شده است. این خیانت که دوطرفه است افسر به افسری از ارتش خود و همسر به شریک زندگی‌اش باعث می‌شود مخاطب در خطای انسانی از سوی قهرمان فیلم دقت کند چرا که او نیز معصوم نشان داده نمی‌شود و در عین حال که می‌تواند از عدالت صحبت کند در جایی دیگر خود عدالت احساسی را نقض کرده است. دست خطی که پولانسکی از خود در این اثر به جای می‌گذارد گزاره‌های سیاسی و تاریخی فراوانی دارد اما نمود سینمایی و خواستگاه هنری فیلم ساز است که افسر و جاسوس را به ضعیف بودن متهم می‌کند.

زمان پخش ادامه «دورهمی» مشخص شد
باشگاه خبرنگاران جوان: «دورهمی» مهران مدیری از این هفته طبق روال همیشگی روی آنتن شبکه نسیم می‌رود. شبکه نسیم برنامه «دورهمی» را به تهیه کنندگی مصطفی احمدی و کارگردانی و اجرای مهران مدیری، در ایام نوروز با حضور مهمان‌های متنوعی همچون بنیامین بهادری، بهرام افشاری، یکتا ناصر، بهنام بانی، محمدحسین مهدویان، محمد بحرانی، امیر حسین آرمان، ریما رامین فر، پژمان جمشیدی، بهناز جعفری، امید حاجیلی، سینا درخشنده و مهدی دارابی روی آنتن برد.

درخشش «سلفی با دموکراسی» در آمریکا
کافه سینما: فیلم سینمایی «سلفی با دموکراسی» ساخته علی عطشانی در بخش مسابقه جشنواره فیلم «منطقه‌ای جنوب شرق ایالات متحده آمریکا» از میان آثار بیش از ۲۸ کشور، نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم بین‌المللی شد. بنا بر اعلام سایت کمپانی امریکن برایتلایت فیلم پروداکشنز که پخش جهانی فیلم سینمایی «سلفی با دموکراسی» را بر عهده دارد، این فیلم به کارگردانی علی عطشانی و تهیه‌کنندگی مشترک سیدمحمد احمدی و علی عطشانی در دومین حضور بین‌المللی خود پس از نمایش در بازار جشنواره فیلم برلین، در بخش نیمه‌نهایی سومین دوره جشنواره فیلم «منطقه‌ای جنوب شرق» که ۳۱ مِی برابر با ۱۱ خرداد در شهر جکسون‌ویل ایالت فلوریدای کشور آمریکا برگزار می‌شود، نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم شد.

خبرآنلاین: با اعلام تهیه‌کننده توزیع فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز؛ رد خون» در شبکه نمایش خانگی به تعویق افتاد. سیدمحمود رضوی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز2: رد خون» اعلام کرد: «ماجرای نیمروز: ردخون» قرار بود هفته سوم فروردین به صورت همزمان در سامانه‌های VOD، لوح فشرده در فروشگاه‌های فرهنگی و سوپرمارکت‌ها و دانلود قانونی توزیع گردد؛ اما به دلیل عدم امکان ارسال DVD به خاطر محدودیت‌های ترافیکی کرونا، توزیع ماجرای نیمروز ۲ تا اواخر هفته آینده به تعویق افتاده است».
«ماجرای نیمروز: رد خون»، دنباله فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی و نویسندگی حسین تراب‌نژاد و ابراهیم امینی محصول سال ۱۳۹۷ است.

سلام سینما: فیلم سینمایی «شکستن همزمان بیست استخوان» ساخته برادران محمودی وارد شبکه نمایش خانگی می‌شود. «شکستن همزمان بیست استخوان» با نام بین المللی «رونا مادر عظیم» به کارگردانی جمشید محمودی و تهیه کنندگی نوید محمودی از فردا سه شنبه ۱۹ فروردین ماه در شبکه نمایش خانگی توزیع خواهد شد. «شکستن همزمان بیست استخوان» به تازگی جایزه تنوع فرهنگی یونسکو را از جشنواره آسیا پاسفیک، دو جایزه جشنواره وزول فرانسه و جایزه هیات داوران اتحاد مذاهب را از جشنواره مانهایم و هایدلبرگ دریافت کرده است. این فیلم محصول مشترک ایران و افغانستان است و به عنوان نماینده اسکار از طرف سینمای افغانستان به آکادمی اسکار معرفی شده است.

برنا نیوز: امیر برادران معتقد است سریال «پایتخت» در فصل ششم با وجود اینکه خلاء حضور خشایار الوند در تیم تولید آن حس می‌شود، همچنان اثری موفق است که می‌تواند مخاطبان خود را بخنداند. امیر برادران، فیلمنامه‌نویس سینما و تلویزیون، در گفت‌وگویی، اظهار داشت: به نظرم سریال «پایتخت» همچنان دارای موقعیت‌های خوب و بامزه بسیاری است و این قطعاً دلیل اصلی موفقیت این مجموعه تلویزیونی است. از طرفی به نظر من برای این سریال زحمات بسیاری کشیده شده و نتیجه‌اش امروز برای عوامل آن استقبال مخاطبان است.
برادران خاطرنشان کرد: در سریال «پایتخت» تقریباً هر چه که روی کاغذ نوشته شده جلوی دوربین می‌رود و موانعی مثل بودجه کم و صرفه‌جویی مثل جلوگیری از ضبط صحنه‌های تصادف در ساخت «پایتخت» مطرح نیست و این می‌تواند یکی از دلایل اصلی در موفقیت این سریال باشد. البته نباید این نکته را نیز فراموش کرد که محسن تنابنده نشان داده که در هر فصل با وسواس روی متن این سریال کار می‌کند و به بازی گرفتن از بازیگران نیز به شدت توجه دارد. تنوع شوخی‌ها و اجرای درست متن از ویژگی‌های مثبت این سریال تلویزیونی است.
این فیلمنامه‌نویس در ادامه گفت: صداوسیما با سریال «پایتخت» به واسطه قدرتی که در سال‌های گذشته پیدا کرده و مورد توجه قرار گرفته در بحث سانسور با مماشات رفتار می‌کند و می‌بینیم حتی برخی مواقع این سریال در بحث خط قرمزها به فیلم‌های سینمایی نزدیک می‌شود که در تلویزیون ایران بی نظیر است. کمتر سانسور شدن «پایتخت» تنها مربوط به فصل جدید آن نمی‌شود از همان ابتدای ساخت پس از موفقیت فصل اول «پایتخت» از سوی مسئولان تلویزیون با چنین رویکردی مواجه بود و ممیزی‌هایش همیشه کمتر بوده است.
نویسنده مجموعه تلویزیونی «ساختمان پزشکان» در ادامه با اشاره درگذشت خشایار الوند (نویسنده اصلی سریال «پایتخت») تصریح کرد: نبود خشایار الوند در فصل جدید این مجموعه تلویزیونی پرطرفدار تا حدی به چشم می‌خورد اما به نظر من «پایتخت» در فصل ششم هم کار خود را به خوبی انجام داده و بامزگی همیشگی‌اش را دارد. خشایار الوند در فصل‌های قبلی موقعیت‌های بسیار خوبی طراحی و گره‌های زیادی در فیلمنامه ایجاد می‌کرد که شاید در فصل جدید کمتر شاهد آن هستیم اما به نظر من به لحاظ بار کمدی که این سریال باید داشته باشد، «پایتخت 6» هیچ افتی نداشته و همچنان می‌تواند به هدف خود برسد و مخاطبش را بخنداند.